پژوهشگر مردم‌شناسی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی آذربایجان غربی در یادداشتی نوشت: با توجه به اهمیت مسئولیت اجتماعی در مواجهه با حوادث و سوانح، نشستی با این عنوان در سالن اجتماعات پژوهشکده سوانح طبیعی با حضور رئیس پژوهشکده سوانح و مشارکت رئیس مرکز مطالعات منطقه‌ای پاسداری از میراث‌فرهنگی ناملموس در آسیای غربی و مرکزی تحت نظارت یونسکو و دفتر ثبت و حریم آثار، حفظ و احیا میراث معنوی و طبیعی وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی و جمعی از صاحب نظران و کارشناسان استان‌ها انجام شد.
در این نشست سه هدف شبکه‌سازی میان تشکل‌های مردم‌نهاد، گروه‌ها و داوطلبان در مواجهه با بحران‌ها، آگاهی‌افزایی و ظرفیت‌سازی برای پاسداری از میراث‌فرهنگی ناملموس در سوانح طبیعی و نقش دستگاه‌های اجرایی، جوامع محلی و مسئولیت اجتماعی آنها در پاسداری از میراث‌فرهنگی ناملموس در سوانح و بحران‌ها مورد توجه قرار داشت.
سخنران‌های ایرانی وخارجی در زمینه‌های ظرفیت‌سازی برای مسئولیت اجتماعی، تاب‌آوری با اتکا بر تجربه زیسته در سرزمین ایران، بازتعریف رابطه میراث‌فرهنگی و سوانح طبیعی، آب و میراث‌فرهنگی ناملموس، یاریگری و نهادهای بومی در مواجهه با بحران‌ها، فاجعه سد وجونت ایتالیا، نقش انیمیشن در آموزش استفاده از میراث‌فرهنگی ناملموس، نقش تشکل‌ها در اجرای مفاد کنوانسیون 2003، دیدگاه‌های مبتنی بر میراث‌فرهنگی ناملموس در مدیریت بلایا و... به ایراد سخنرانی پرداختند.
آنچه که از متون سخنرانی و محتوای این نشست مستفاد می‌شود این است که ما باید مشارکت‌های مردمی و دانش خفته در مواریث ناملموس ایشان را جدی گرفته و در دل رابطه ناگسستنی این دانش که با فرهنگ، محیط زیست و تجربه زیسته جوامع محلی ارتباط دارد همواره رابطه هموار و ناگسستنی را بین این سه وجه برقرار کنیم.
از این رو مطالعات مردم‌شناسی و خاصه سایر علوم اجتماعی در این زمینه همراه با توجه به دانش‌های مردمی در حوزه فرهنگ و تجارب اشخاص می‌تواند ما را در بهره‌گیری از شیوه‌های مدیریتی با حضور و مشارکت‌های خود جوامع محلی یاریگر مدیریت سوانح و بحران‌های طبیعی باشد.
از بعد دیگر مشارکت جوامع محلی آسیب‌دیده و یا سایر سمن‌ها و ... می‌تواند در صورت بروز سوانح طبیعی موجب کاسته شدن بخشی از تاثیرات فاجعه شود.
چه بسا نکته اساسی این موضوع توجه به وجوه مردم‌شناختی و انسان‌شناسی و... موضوع در پیرامون فرهنگ و میراث ناملموس جوامع به منظور بهتر اندیشیدن و برنامه‌ریزی قبل از وقوع حادثه باشد تا در زمان رخداد سوانح حوادث بتوان با همیاری و کمک خود جوامع مدیریت‌های لازم را به موقع انجام داد.
در واقع مردم‌شناس با مطالعه روابط متقابل بین انسان، فرهنگ و محیط و بالعکس در صدد شناخت علل و بهره‌گیری از رویکردهای امیک در تلاش برای کاهش آسیب‌پذیری‌هاست.
انتهای پیام/
نظر شما